सिकता

हिन्दी

प्रकाशितकोशों से अर्थ

शब्दसागर

सिकता संज्ञा स्त्री॰ [सं॰]

१. बालू । रेत । उ॰—बारि मथे घृत होइ बरु सिकता ते बरु तेल । बिनु हरि भजन न भव तरिअ यह सिद्धांत अपेल । तुलसी (शब्द॰) ।

२. बलुई जमीन ।

३. प्रमेह का एक भेद । अश्मरी । पथरी ।

४. चीनी । शर्करा ।

५. लोणिका या लोनी नामक शाक । यौ॰—सिकताप्राय = रेतीला तट । सिकतामय = (१) रेतीला तट । (२) रेतीला टापू । (३) रेतीला । सिकतामेह । सिकतावर्त्म । सिकता सेतु = बालू का बना बाँध ।