वंगा † वि॰ [सं॰ वङ्क] १. टेढ़ा । २. मूर्ख । वेवकूफ । उ॰—राम मनुज कस रे सठ बंगा ।—मानस, ६ ।२६ । ३. लड़ाई झगड़ा करनेवाला । उद्दंड ।
वंगा संज्ञा पुं॰ [सं॰ वङ्ग] दे॰ 'वंग' । उ॰—तेलंगा, वंगा, चोला, कलिंगा राआ पुत्ते मंडिया । —कीर्ति॰, पृ॰ ४८ ।
