प्रातः

हिन्दी

प्रकाशितकोशों से अर्थ

शब्दसागर

प्रातः ^१ संज्ञा पुं॰ [सं॰ प्रातर्] सबेरा । प्रभात । तड़का ।

प्रातः ^२ अव्य॰ सबेरे । तड़के । प्रभात के समय [को॰] ।