पूति
प्रकाशितकोशों से अर्थ
सम्पादनशब्दसागर
सम्पादनपूति ^१ संज्ञा स्त्री॰ [सं॰]
१. पवित्रता । शुचिता ।
२. दुर्गंध । बदबूदार । उ॰—जनम जनम तेँ अपावन असाधु महा, अपरस पूति सों न छाड़ै अजोँ छूति कौँ ।—घनानंद, पृ॰ १९८ ।
३. गंधमार्जार । मुश्क बिलाव ।
४. रोहिष सौधिया । रोहिष तृण ।
५. गंदा पानी (को॰) ।
६. पीव । पूय (को॰) ।
पूति ^२ वि॰ दुर्गंधयुक्त । बदबूदार [को॰] ।