छेती

हिन्दी

प्रकाशितकोशों से अर्थ

शब्दसागर

छेती संज्ञा स्त्री॰ [प्रा॰ छित्ती]

१. विच्छेद । बिलगाव । रुकाव । उ॰—तीरभूमि निहारि हिय तें जाति जड़ता चेति । द्रवित आनँदघन निरंतर परति नाहिन छेति ।—घनानंद, पृ॰ ४६२ ।

२. अंतर । फासला । दूरी । उ॰—ऊँमर बिच छेती घणी घाते गयउ जिहाज । चारण ढोलइ साँमुहउ, आइ कियउ सुभ राज ।—ढोला॰ दू॰ ६४३ ।