छगना पु क्रि॰ अ॰ [सं॰ चकन, हिं॰ छकना] तृप्त होकर उन्मत्त होना । भर जाना । छकना । उ॰—चहुआन कन्ह अग्गै सुब र ता पच्छै लोहन दग्यौ । जाजुलित सत्त बर बीर मति बीर बीर रस सौ छग्यौ ।—पृ॰ रा॰ ५ । ४३ ।
