प्रकाशितकोशों से अर्थ
सम्पादन
कुठाहर संज्ञा पुं॰ [सं॰ कु + ठाहर = जगह]
१. कुठौर । कुठाँव । बुरा स्थान । उ॰—कहु लंकेस सहित परिवारा । कुसल कुठाहर बास तुम्हारा ।—मानस ५ ।४६ ।
२. बे मौका । बुरा अवसर । उ॰—सो सब मोर पाप परिनामू । भयउ कुठाहर जेहि विधि बामू ।—मानस २ ।३६ ।
