कुठाहर संज्ञा पुं॰ [सं॰ कु + ठाहर = जगह] १. कुठौर । कुठाँव । बुरा स्थान । उ॰—कहु लंकेस सहित परिवारा । कुसल कुठाहर बास तुम्हारा ।—मानस ५ ।४६ । २. बे मौका । बुरा अवसर । उ॰—सो सब मोर पाप परिनामू । भयउ कुठाहर जेहि विधि बामू ।—मानस २ ।३६ ।
