काइर पु वि॰ [सं॰ कातर, प्रा॰ कायर] दे॰ 'कायर' । उ॰— इसौ आगमं भौ सुबावन्न बीरं । कपे काइरं धीर रष्यौ सुधीरं ।—पृ॰ रा॰, ६ । १५२ ।
