करीम ^१ वि॰ [अ॰] १. कृपालु । दयालु । २. क्षमाशील । ३. उदार ।
करीम ^२ संज्ञा पुं॰ ईश्वर । उ॰— कर्म करीमा लिखि रहा होनहार समरत्थ । — कबीर (शब्द॰) । मुहा॰—करीम लेना= भालू के नाखून काटना ।— (कलंदर) ।
