आरति

हिन्दी

प्रकाशितकोशों से अर्थ

शब्दसागर

आरति ^१ संज्ञा स्त्री॰ [सं॰]

१. विरक्ति । विराग । स्थगन । रोक ।

२. दे॰ 'आर्ति' ।

३. हठ । जिद । उ॰—साँझहिं ते अति ही बिरु- झान्यौ चंदहिं देखि करी अति आरति ।—सूर॰, १० ।२०० ।

४. अनीति । उ॰—नंदघरनि ब्रजनारि बिचारति । ब्रदहिं बसत सब जनम सिरानौ ऐसी करि न आरति ।—सूर॰, १० ।४२९ ।

आरति ^२ पु संज्ञा स्त्री॰ [सं॰ आर्ति] मनोरथ । इच्छा । उ॰—मोको आत्मनिवेदन करवाइए और मेरी आरति पूरन करिए ।—दो सौ बावन॰, भा॰२, पृ॰ १६ ।