अवाच्य
हिन्दी
प्रकाशितकोशों से अर्थ
शब्दसागर
अवाच्य ^१ वि॰ [सं॰]
१. जो कहने योग्य म हो । अनिंदित । विशुद्ध ।
२. जिससे बात करना उचित न हो । नीच । निंदित ।
३. स्पष्टतारहित । अस्पष्ट [को॰] ।
४. दक्षिण संबंधी । दक्षिणी [को॰] ।
अवाच्य ^२ संज्ञा पुं॰ कुवाच्य । बुरी बात । गाली । यौ॰— अवाक्यदेश =वह स्थान जिसकी बाबत कुछ कहना ठीक न हो— योनि ।